Een troostknuffel van een theedoek: een herinnering aan een veel te kort leven

Het is alweer even geleden maar nu de Baby Loss Awareness Week weer voor de deur staat, moest ik denken aan dit bijzondere en mooie verhaal van twee ouders die graag een troostknuffeltje wilden laten maken van een theedoek, de laatste en enige tastbare herinnering aan hun dochtertje.

Er zat elke keer wat vertraging tussen haar berichtjes, omdat ze het erg lastig vond om over het verlies van hun dochtertje te praten. Op Valentijnsdag was ze overleden en vanzelfsprekend had ze er nog veel moeite mee. Hun dochtertje kwam veel te vroeg en de enige en laatste herinnering die ze nog van haar hadden was een theedoek. Ze vroeg me of het mogelijk was om iets te laten maken van zo weinig stof.

Uiteindelijk kwamen we samen op een herinneringshaasje van zachte fleece waarbij ik de doek gebruikte voor het jurkje. Samen met haar man kwam ze het bij me langsbrengen. Naast de theedoek gaf ze me ook een stukje stof van het mandje waarin hun dochtertje als laatste had gelegen. En zo ging ik aan de slag… Op de achterzijde van het jurkje borduurde ik de datum en maakte ik een klein hartje, een applicatie van de roze stof als verwijzing naar haar bijzondere geboorte- en sterfdatum.

Het verlies van een kindje door vroeggeboorte grijpt diep in en laat ouders vaak met lege handen achter. Er zijn zo weinig tastbare herinneringen om vast te houden, terwijl juist dat een enorme troost kan bieden. Ik zie telkens weer hoe waardevol het kan zijn om van iets kleins – een stukje stof, een kledingstuk of zelfs een eenvoudige theedoek – iets blijvends te maken. Voor ouders is het meer dan een knuffel: het is houvast en troost tijdens moeilijke momenten en een manier om hun kindje een blijvende plek te geven.

Het raakt me iedere keer weer om hieraan bij te mogen dragen, want achter elk herinneringsproduct zit een verhaal van liefde dat nooit verloren gaat.