Miskraam – het verlies van een prille zwangerschap
Het verlies van je baby in de prille zwangerschap – een miskraam – is een ingrijpende en verdrietige gebeurtenis. Ongewild moet je afscheid nemen van je zwangerschap en je baby.
Het verlies van je kindje in wording kan een scala aan emoties bij je oproepen: verdriet, schuldgevoel, boosheid, angst en zelfs een gevoel van leegte. Besef dat dat ze gevoelens normaal zijn
Rouwen om het verlies
Iedereen ervaart het verlies op zijn eigen manier. En er is ook geen “juiste” manier is om met dit verlies om te gaan. Neem de tijd die je nodig hebt om het verlies een plek in je leven te geven. Doe vooral wat goed voor jou voelt. Wil je erover praten, praat erover. Uit je, je liever op een andere manier, doe het dan op die manier.
Afscheid nemen
Afscheid nemen van je baby en je zwangerschap kan op verschillende manieren. Van het branden van een kaars tot het maken van een herinneringsdoosje. Wat je ook kiest, het is belangrijk dat je afscheid neemt op een manier die goed voor jou voelt.
Herinneringen maken
Herinneringen zijn troostend en door herinneringen vast te leggen, houd je deze levend. Als je je baby in de zwangerschap verliest, zijn er nauwelijks herinneringen. Door je gevoelens te uiten in beeld of schrift, maak je je herinneringen tastbaar. Ook zijn er diverse workshops die jou helpen de herinnering aan je baby tastbaar te maken.
Uitgebreide informatie en tips over afscheid nemen van ongeboren kindje (in de prille zwangerschap) lees je in dit artikel.
Hulp en ondersteuning
Ongeacht de duur van je zwangerschap of het verhaal achter je zwangerschap, is het doormaken van een miskraam zowel fysiek als emotioneel zwaar.
Naast medische begeleiding is het dus belangrijk dat je ervoor zorgt dat je op emotioneel gebied ook ondersteuning krijgt. Een miskraamcoach kan jou helpen bij de emotionele verwerking van het verlies.
Naast professionele begeleiding kun je ook steun halen uit verhalen van andere ouders. In de podcasts “Babyverlies” en “Miskraam-monologen vertellen vrouwen over hun miskraam. Deze persoonlijke verhalen kunnen een bron van herkenning , steun en troost zijn. Ook contact met lotgenoten kunnen helpen. Zij weten precies waar jij doorheen gaat.
Ook boeken zoals: “Maar ik hield al veel van je” van Marjolijn de Cocq, “Helpen bij verlies en verdriet” van Manu Keirse of “Als je je kindje verliest in de zwangeschap” van Miriam van Kreij kunnen je waardevolle inzichten geven.
Je bent niet alleen – doorbreek het taboe –
Besef dat je niet alleen bent. Gemiddeld eindigt tussen de 10 en 15% van alle vastgestelde zwangerschappen voor de 16eweek. Dat is ongeveer 20.000 keer per jaar. Door over je verlies te praten en je gevoelens te delen kun je jezelf maar ook andere ouders helpen.
We hebben er alles aan gedaan om de juiste bronnen te achterhalen. Mocht je menen rechten te hebben op stukken die we hebben gepubliceerd, neem dan contact met ons op, dan regelen we het alsnog.
Ze kijkt me aan. Haar ogen zijn dof, haar schouders hangen. Ze zegt: Tot op heden heb ik mijn manager niet gezien of gesproken. Ik heb wel bloemen gehad en krijg af en toe een kaart… maar dat is het….
Dit kinderboek gaat over Juul. Juul zit in een rolstoel en heeft een spierziekte.Dat zij in een ” stoel met wielen” zit is nieuw voor de kinderen in de klas. Het boek verteld de eerste dag op school.Humor, nieuwsgierigheid en…