Je relatie met je broers en zussen na het verlies van je baby
Je hebt je baby verloren. En je broers en zussen hebben hun neefje of nichtje verloren. Maar ook jou. Althans: de versie van jou die ze kenden. Want rouw verandert je. En dat kan de band met je familie onder druk zetten.
Misschien wil je praten, terwijl zij juist zwijgen. Misschien wil je rust, terwijl zij juist contact met je zoeken. Misschien voel je je onbegrepen, terwijl zij denken dat ze (je) helpen. Of andersom. Rouw schuurt. En dat kan zorgen voor verwarring, afstand of zelfs verwijdering.
Je broer of zus is niet alleen familielid. Ze zijn oom of tante (geworden) — maar verliezen hun neefje of nichtje en zien hun neefje of nichtje niet opgroeien. Je broer of zus voelde zich al tijdens je zwangerschap met hun neefje of nichtje verbonden, Zagen een rol in het leven van jullie kindje. En nu is dat weg. En jij bent veranderd. Dat raakt hen ook.
In de brochure van Stille Levens staat: “Als familielid wil je er zijn. Maar je weet niet hoe. Je voelt je machteloos. Je wilt troosten, maar raakt niet door. Je wilt iets doen, maar alles lijkt te veel.”
Je broer of zus wil helpen, maar weet niet hoe. Ze proberen je misschien emotioneel de ruimte te geven — door minder te vragen, het onderwerp te vermijden of afstand te nemen. Omdat ze twijfelen of hun aanwezigheid gewenst is. Omdat ze bang zijn jou tot last te zijn. Niet omdat jij dat zegt, maar omdat ze zelf niet goed weten hoe ze er voor jou kunnen zijn. Terwijl jij juist behoefte hebt aan hun aanwezigheid en erkenning.
Schuldgevoel en jaloezie
Na het verlies van je baby kunnen er gevoelens ontstaan die je niet had verwacht. Schuldgevoel. Jaloezie. Onmacht. Bij jou. Bij je broer of zus. En soms tussen jullie.
Je broer of zus kan zich schuldig voelen. Omdat hun leven doorgaat. Omdat hun kinderen aandacht vragen. Omdat zij wél het geluk hebben dat jij bent verloren. Dat schuldgevoel kan knagen. Je broer of zus kan zich schuldig voelen omdat zij wel jouw verdriet zien, en die van je partner, maar niet weten hoe ze je kunnen steunen.
Ze kunnen ook jaloezie ervaren omdat alle aandacht (van jullie ouders) naar jou, je partner (en je gezin) gaat. Het is niet bewust en het is niet gemeen. Maar het gebeurt, Jij hebt je kind verloren — en dat is ingrijpend. Maar zij hebben ook iemand verloren. Toch wordt er aan hen vaak niet gevraagd hoe het met hén gaat. De vragen gaan over jou. Over je partner. Over jullie verdriet. En dat is begrijpelijk, maar ook pijnlijk. Want hun rouw blijft onzichtbaar. Hun band met jouw baby wordt niet erkend. Hun gevoel van verlies wordt niet benoemd.
Hetzelfde geldt voor jou. Ook jij kunt schuldgevoelens of jaloezie ervaren. Net zo onbewust. Maar wel voelbaar. Misschien voel je je schuldig omdat je geen ruimte hebt voor hun verdriet. Omdat je hen op afstand houdt. Of omdat je merkt dat je alleen maar kunt denken aan je eigen verlies — terwijl zij ook iemand zijn verloren.
Jaloezie omdat zij wel kinderen hebben. Omdat hun baby wél leeft. Omdat zij wél zorgeloos kunnen genieten, kunnen lachen, plannen maken, genieten – al dan niet met jullie ouders- terwijl jij vastzit in je rouw. En jij niet. Dat verschil doet pijn. Voor jou. Voor hen. Niet omdat je het hen niet gunt — maar omdat het verschil zo pijnlijk zichtbaar is.
Misschien ben je ook wel heel boos op je broer en zus omdat ze niet lijken te begrijpen wat je doormaakt. Dat kan wringen. En het kan de relatie onder druk zetten. Al deze gevoelens kunnen zorgen voor afstand. Voor het gevoel dat je elkaar niet meer bereikt. Terwijl jullie allebei geraakt zijn.
Zoals in het artikel Kindverlies en relaties staat: “Rouw verandert de plek die je inneemt in je familie. Je wordt kwetsbaarder. Of juist afstandelijker. En dat kan botsen met hoe je broer of zus jou kende.”
Onzichtbare rouw
Je broer of zus heeft ook iemand verloren. Maar hun verdriet blijft vaak onzichtbaar. De aandacht gaat naar jou. Naar je partner. Naar jullie verlies. En dat is begrijpelijk — maar voor hen kan het pijnlijk zijn.
Ze hebben zich verbonden gevoeld met je baby. Ze hadden verwachtingen, hoop, liefde. En nu is dat weg. Maar er wordt zelden aan hen gevraagd hoe het met hén gaat. Hun rouw krijgt weinig ruimte. Niet omdat die er niet is — maar omdat die niet wordt erkend. Hun verdriet is misschien minder zichtbaar, maar het is er wel. Door dat te erkennen, geef je ruimte aan verbinding — ook als die nog zoekend is.
Wat er onder druk komt te staan
Contact – soms wil jij rust en zoekt je broer of zus nabijheid. Soms is het andersom: jij verlangt naar steun, maar krijgt die niet.
Verwachtingen – je hebt misschien geen ruimte om te ontvangen, terwijl de ander wil helpen. Of jij hebt juist hulp nodig, en krijgt die niet.
Herinneringen – jij wilt vasthouden aan wat er was, terwijl je broer of zus vooruit wil kijken. Of jij wilt verder, en de ander blijft juist hangen in het verleden.
Verbinding – je kunt je eenzaam voelen, zelfs als je samen bent. Of je voelt je overspoeld, terwijl je juist afstand nodig hebt.
Familiedynamiek – de aandacht kan naar jou gaan, waardoor je broer of zus zich vergeten voelt. Maar het kan ook zijn dat jij je juist buitengesloten voelt, omdat anderen denken dat je ruimte nodig hebt.
Wat helpt — en waarom
Je relatie met je broer of zus kan veranderen door het verlies. Jullie rouwen allebei, maar niet op dezelfde manier. Dat verschil kan zorgen voor misverstanden, afstand of juist overbelasting. Deze stappen kunnen helpen om elkaar beter te begrijpen en de verbinding te behouden:
Erken het verschil Je hoeft niet hetzelfde te voelen om elkaar te steunen. Door het verschil te benoemen, ontstaat ruimte voor begrip.
Benoem wat je nodig hebt — en vraag wat zij nodig hebben Als je duidelijk bent over je behoeften, voorkom je teleurstelling. En door te vragen wat zij nodig hebben, laat je zien dat hun verdriet ook mag bestaan.
Laat ruimte voor hun verdriet Jij hebt je kind verloren. Zij hebben hun neefje of nichtje verloren én zien jou lijden. Dat is een pijn die moeilijk te dragen is. Door hun rouw te erkennen, geef je ruimte aan verbinding.
Maak afspraken over contact Heldere afspraken geven rust. Ze voorkomen dat je overspoeld raakt of juist te veel afstand voelt. Zo weet iedereen waar hij aan toe is.
Herken hun intentie Soms zeggen ze iets wat pijn doet, terwijl ze het goed bedoelen. Als je de intentie ziet, kun je reageren met mildheid in plaats van verwijt.
Zoek hulp als het schuurt Als het vastloopt, hoef je het niet alleen op te lossen. Een gesprek met een rouwcoach of begeleider kan helpen om elkaar weer te begrijpen.
Soms helpt het om te zeggen: we doen allebei ons best. Jullie hebben elkaar nodig. Maar jullie weten niet altijd hoe. Door dat uit te spreken, geef je ruimte aan contact — ook als het nog zoekende is.
Meer weten?
Wil je meer lezen over hoe het verlies van je baby de relatie met je broers en zussen eïnvloed? Hoe je de verbinding met je broers en zussen houdt? Lees dan deze artikelen:
Nuijen, L. (2022). Je bent je kindje verloren… Hoe nu verder? Een boek met tips en inzichten die jou (en je naasten) verder helpen. Nederland, Mijn Bestseller
We hebben er alles aan gedaan om de juiste bronnen te achterhalen. Mocht je menen rechten te hebben op stukken die zijn gepubliceerd, neem dan contact met ons op, dan regelen we het alsnog.
Ze kijkt me aan. Haar ogen zijn dof, haar schouders hangen. Ze zegt: Tot op heden heb ik mijn manager niet gezien of gesproken. Ik heb wel bloemen gehad en krijg af en toe een kaart… maar dat is het….
Dit kinderboek gaat over Juul. Juul zit in een rolstoel en heeft een spierziekte.Dat zij in een ” stoel met wielen” zit is nieuw voor de kinderen in de klas. Het boek verteld de eerste dag op school.Humor, nieuwsgierigheid en…