Er is niets zo moeilijk als je kind loslaten.
Zelfs als ze bijna volwassen zijn. Maar dat is een natuurlijk proces. Wat goed is voor ouder en kind. Maar je kind loslaten als baby, peuter is haast onmogelijk. Het druist in tegen alles wat je wilt als ouder. Je wilt je kind vasthouden, beschermen, koesteren. Maar toch gebeurd het. Je moet wel loslaten wat je zo graag vast wilt houden.
Zo ook deze vader, hij staat bij het grafje van zijn zoontje.
“Draakje” noemde hij zijn zoontje altijd liefkozend en zwaaide hem dan boven op zijn schouder, hoog en veilig. Maar nu moet hij zijn zoontje loslaten. Hij kon hem niet beschermen en heeft net met zijn eigen handen het kistje in het graf gezet . Nu staat hij met lege handen en klemt het draakje vast als een houvast aan wat was.
Herinneringen zijn dan alles wat je nog hebt. Ook van deze moeilijke dag. Ik leg deze voor jou vast. Als mo(nu)mentjes voor later.
In liefde vasthouden én loslaten
klik hier voor meer informatie
Toen mijn zoon twee jaar was, werd hij zich bewust van het hebben van een broer of zus. Al zijn vriendjes op het kinderdagverblijf hadden al een broer of zus (of beiden) of werden grote broer of zus. Hij wilde…
Je wereld is stilgevallen. Alles wat vanzelfsprekend leek, is weg. En nu? 1 op 1 Toekomsttraject – als je niet weet hoe verder Soms komt er een moment waarop je voelt: ik wil niet zo verder, maar ik weet ook…
