Het overkomt je nog een keer – Je verliest opnieuw je baby
Je dacht dat het je niet nog een keer zou gebeuren. Eén keer je baby verliezen was al meer dan je ooit had kunnen dragen. En toch sta je er weer: opnieuw verlies je een kindje. Misschien tijdens de zwangerschap of rond de geboorte. Misschien na een periode in het ziekenhuis. Of plotseling, terwijl je je kind al in je armen hebt gehad en je samen herinneringen maakte.
Soms weet je tijdens de zwangerschap al dat je je baby opnieuw zult verliezen. Je bent verslagen, verdrietig en misschien ook boos – omdat het je nog een keer overkomt.
Toch kan het je opnieuw treffen, onverwacht en rauw. Je dacht dat dit keer alles goed zou gaan. Dat het anders zou zijn. Maar ineens is er alleen stilte, ongeloof en pijn. En opnieuw moet je afscheid nemen van je kindje.
Het voelt onwerkelijk. Je wist hoe groot het verdriet was, maar je had niet gedacht dat je dit pad nog een keer zou moeten lopen.
Bij een tweede verlies lijkt de film zich opnieuw af te spelen. Je herkent de gesprekken met artsen, de stilte in de kamer, de keuzes rond afscheid en uitvaart. Opnieuw moet je nadenken over dingen waar je eigenlijk niet over na wilt denken. Opnieuw moet je afscheid nemen van je baby.
Je voelt opnieuw de leegte van lege armen.
Je boosheid kan groter zijn: op je lichaam, op artsen, op het lot.
Je vertrouwen in de toekomst is nog verder weg. Percentages en kansen zeggen je niets meer, want het is je al twee keer overkomen.
Je kunt je eenzaam voelen, omdat er minder ouders zijn die dit herkennen. Hoe leg je uit dat je niet één keer een kindje verloor, maar twee keer?
Verdriet en vragen
Het verdriet om een tweede verlies is niet alleen het gemis van dit kindje, maar ook het verlies van vertrouwen in de toekomst. Je vraagt je af: Durf ik dit nog een keer aan? Wil ik dit mijn andere kinderen aandoen? Hoe ziet mijn toekomst er nu uit? Soms voelt het alsof alle hoop verdwenen is. En soms houd je toch vast aan een sprankje hoop – ook al begrijpt je omgeving dat niet altijd en kun je zelfs verwijten krijgen als je opnieuw zwanger wilt worden.
Soms blijkt er een medische oorzaak, soms blijft de reden onduidelijk. Beide kunnen verwarrend en pijnlijk zijn. Je kunt boos zijn, onzeker, of je afvragen of je ooit nog vertrouwen krijgt in een zwangerschap of in het leven zelf.
Naast al die vragen sta je opnieuw voor keuzes rond afscheid en uitvaart.
Medische en psychische begeleiding
Na een tweede verlies kan het belangrijk zijn om samen met je arts of gynaecoloog te kijken of er onderzoek gedaan kan worden naar de oorzaak van het overlijden van je baby. Dat kan jou helpen om meer duidelijkheid te krijgen en soms ook iets te zeggen over de kans op herhaling. Of je dit wilt, is een persoonlijke keuze. In de brochure van Stille Levens vind je invoelende informatie die je kan ondersteunen bij die afweging.
Naast medische zorg kun je ook behoefte hebben aan psychische steun. Het verlies van een tweede kindje kan je vertrouwen diep raken. Een psycholoog, therapeut of coach die ervaring heeft met babyverlies kan je helpen om woorden te vinden voor je verdriet, boosheid en angst.
Heb je behoefte aan hulp en steun? In ons netwerk vind je professionals die je jou kunnen helpen.
Opnieuw afscheid nemen
Bij een tweede verlies kun je kiezen voor een afscheid dat lijkt op de eerste keer. Of je doet het juist heel anders: groter, omdat je meer mensen de kans wilt geven om je kindje te leren kennen. Of kleiner, omdat het te zwaar voelt om opnieuw zoveel mensen onder ogen te komen. Wat je ook kiest: het is goed, zolang het bij jou past.
Het afscheid begint al bij de bevalling
Als je weet dat je baby gaat overlijden, moet je ook nadenken over je bevalling. Daar begint het afscheid al. Wil je meer lezen over wat er komt kijken bij de bevalling en het afscheid? Kijk dan op de pagina Bevallen van je baby die gaat overlijden. Ook kun je gebruik maken van onze hulpkaarten. Deze kaarten bieden je houvast in deze verwarrende en verdrietige periode.
Wat jou kan helpen
Erkenning geven aan beide kindjes. Elk kindje hoort bij jullie gezin, hoe kort het ook bij jullie was.
Praat erover. Met elkaar, met een professional, of met lotgenoten.
Schrijven. Een dagboek kan helpen om gevoelens te ordenen en ruimte te geven aan wat je niet hardop kunt zeggen.
Zoek rituelen. Een symbool, een kaars, een naam noemen — manieren om te laten zien dat beide kindjes er altijd bij horen.
Wees mild voor jezelf. Je hoeft niet sterk te zijn of snel verder te gaan.
Herkenning en verhalen
Het kan steunend zijn om te lezen hoe andere ouders omgaan met verlies. Er zijn nog maar weinig verhalen die expliciet gaan over het verliezen van meer dan één kindje. Toch kan het helpen om bredere verhalen over babyverlies te lezen: hun woorden laten zien dat je niet de enige bent, en dat er manieren zijn om te blijven dragen wat ondraaglijk voelt.
Wanneer je ervoor kiest om een miskraam thuis af te wachten, of deze op te wekken met medicatie, kunnen kleine voorbereidingen veel betekenen. Tip: Gebruikt een vergiet om door te plassen bij je toiletbezoek. Zo voorkom je dat je kindje…
Tussen pakjesavond en de kerstdagen, juist als het gemis zo voelbaar is, wordt jaarlijks op de tweede zondag in december Wereldlichtjesdag georganiseerd. Dit jaar was er ook weer een bijeenkomst in de Grote Kerk in Emmen. Op Wereldlichtjesdag staan we…