Wanneer je je kind plotseling verliest door ziekte – bijvoorbeeld door een acute infectie, complicatie of hartstilstand – voelt het alsof de grond onder je voeten wegvalt. Er was geen voorbereiding, geen afscheid. Het verlies komt onverwacht en laat je achter met vragen en leegte.
Plotselinge ziekte: Je kunt in shock zijn en het nauwelijks kunnen bevatten.
Onbegrip: Je vraagt je af hoe dit zo snel kon gebeuren.
Schuldgevoel: Je kunt jezelf afvragen of je iets eerder had kunnen zien of doen.
Gemis van afscheid: Het ontbreken van een laatste moment maakt het verlies extra zwaar.
Hoe dit verlies voelt
Je verdriet kan zich vermengen met ongeloof, schuldgevoel en machteloosheid. Het kan zijn dat mensen om je heen niet goed weten hoe ze moeten reageren, waardoor je je extra alleen voelt. Het gemis van afscheid en de plotselinge leegte maken dat rouw vaak intens en langdurig is.
Onderzoek laat zien dat plotseling verlies door ziekte vaak leidt tot gecompliceerde rouw, omdat er geen tijd was om je voor te bereiden of afscheid te nemen. Je kunt vaker gevoelens van shock en traumatische stress ervaren, en het rouwproces wordt bemoeilijkt door de onbeantwoorde vragen die blijven bestaan (Boelen, Olff, & Smid, 2019).
Wat onderzoek laat zien
Plotseling verlies door ziekte
Complexe rouw: Het ontbreken van voorbereiding en afscheid vergroot de kans op gecompliceerde rouw (Kersting, Brähler, Glaesmer, & Wagner, 2011).
Gezondheidsrisico’s: Je kunt vaker symptomen van posttraumatische stress, depressie en angst ervaren (Boelen et al., 2019).
Langdurige impact: Het zoeken naar verklaringen en het omgaan met onbeantwoorde vragen kan je rouwproces vertragen en verzwaren (Stroebe, Schut, & Boerner, 2017).
Impact van plotseling verlies
Herhaald trauma: Het onverwachte karakter van het overlijden kan leiden tot herbelevingen en shockreacties (Boelen et al., 2019).
Onbeantwoorde vragen: Je blijft vaak zoeken naar verklaringen die niet te vinden zijn, wat gevoelens van machteloosheid versterkt (Stroebe et al., 2017).
Vertraging van rouw: Het proces van betekenis geven en verder gaan met je leven wordt vertraagd, omdat de leegte en het gemis van afscheid steeds opnieuw voelbaar zijn (Kersting et al., 2011).
Wat jou kan helpen
Lotgenotencontact: Organisaties zoals Ouders Overleden Kind bieden herkenning en gedeelde taal. Lotgenotencontact kan gevoelens van isolement verminderen en steun geven bij het verwerken van traumatische ervaringen (Kersting et al., 2011).
Professionele begeleiding: Rouw- en verliesbegeleiders kunnen je helpen bij shock, traumabeelden en schuldgevoelens. Onderzoek toont aan dat begeleiding bij plotseling verlies de kans op langdurige psychische klachten kan verminderen (Boelen et al., 2019).
Rituelen en herinneringen: Tastbare herinneringen en nieuwe rituelen kunnen je helpen om verbonden te blijven met je kind, ook zonder afscheid (Stroebe et al., 2017).
Toen mijn zoon twee jaar was, werd hij zich bewust van het hebben van een broer of zus. Al zijn vriendjes op het kinderdagverblijf hadden al een broer of zus (of beiden) of werden grote broer of zus. Hij wilde…
Een zee van zonnebloemen omringde hem.Zijn naam, zo vol kracht en licht — zijn leventje, zo kort en kostbaar.Slechts één etmaal op deze wereld… maar wat een diepe indruk hij achterliet. Even geleden mocht ik een afscheid vastleggen dat geen…