Het verlies van je kind heeft invloed op alles. Ook op je werksituatie. “Ja, natuurlijk”, hoor ik je denken. Maar voor veel mensen is dat helemaal niet zo vanzelfsprekend. Zij zien rouwen als een privéaangelegenheid. Iets dat je thuis doet. Bij je familie en vrienden. En dus mag jij je tranen niet meenemen naar je werk. Je moet dóór. Pijnlijk. Want jouw leven speelt zich voor een flink gedeelte af op je werk. En er zit geen aan-uitknop op je verdriet. Zelfs als je werkgever en collega’s je wel ruimte geven, doen zich moeilijke momenten voor. Het moment dat je weer aan de slag gaat bijvoorbeeld. Verwachtingen rond je functioneren. Of als een collega zwanger raakt of dingen deelt over háár kinderen. Op deze pagina laat ik je de verschillende aspecten zien van rouw op de werkvloer. Zoals: Weer aan het werk (werkhervatting). Het contact met collega’s. Verwachtingen rond je functioneren. Omgaan met je emoties. Confrontatie met pijnlijke situaties. Je rechten. Je leest ervaringen van andere ouders. En je krijgt praktische tips en handvatten, bijvoorbeeld om afspraken te maken met je werkgever over je functioneren of over verlofdagen. Maar ook hoe je reageert op onbedoeld kwetsende opmerkingen van collega’s.
Als je medewerker of collega een kind verliest
Dit artikel heb ik geschreven voor ouders die hun kindje zijn verloren. Maar ik nodig je ook van harte uit om het te lezen als je werkgever of (HR-)manager bent. Speciaal voor jou neem ik tips en handreikingen op, die je helpen om je rouwende medewerker te steunen.
Besef: een medewerker die erkenning, steun en begrip ervaart, functioneert meestal sneller als vanouds.
Dat niet alleen. De kans is groot dat jouw steun en begrip op meerdere zaken een positief effect hebben — zoals op de saamhorigheid van je team en het ziekteverzuimcijfer.
Je kindje overlijdt – hoe vertel je het je werk?
En dan is je kind overleden en moet er van alles worden geregeld. Zoals het informeren van je werkgever. Want al staat jouw wereld stil — het werk gaat door. Ook je collega’s, stakeholders en werkrelaties moeten op de hoogte worden gesteld. Zodat ze op de hoogte zijn van de situatie.
“Toen onze dochter was overleden, appte ik mijn werkgever met de mededeling dat onze dochter was overleden en vroeg hem mij te bellen. Nog geen minuut later hing hij aan de lijn. Condoleerde mij en zei: Ik zal iedereen informeren en ervoor zorgen dat jouw taken door iemand anders worden overgenomen. Daarna vroeg hij: wat kan ik nog meer voor je doen? Niks, zei ik. Ik kon het gewoon niet bedenken. Okay was het antwoord. ’s Avonds werd er een maaltijd bezorgd. En vertelde de bezorger dat we de komende 2 weken niet hoefde te koken.” (Q.S.)
“Toen mijn zoon overleed, heb ik mijn werkgever een whatsapp bericht gestuurd. Hierin vertelde ik dat mijn zoon was overleden. En vroeg ik hem of ik hem na het weekend kon bellen. Onze zoon overleed op vrijdag. Zodra hij het bericht had gelezen, antwoordde hij: Natuurlijk mag dat. Neem je tijd. En als het je maandag niet lukt om te bellen dan bel je op een moment dat het wel gaat. Ik houd mijn telefoon paraat.” (M.T.)
Het voordeel van je werkgever informeren en betrekken overlijdt – hoe vertel je het je werk?
“Hoe lastig het ook is, om je werkgever op de hoogte te stellen van jullie immense verlies, je kunt er niet omheen. Je moet een afscheid en uitvaart regelen. En dat kost tijd en energie. Tijd en energie die je niet in je werk kunt stoppen. Omdat je vrijgesteld moet worden van werk, móét je je werkgever wel op de hoogte brengen van het verlies van je kind. Maar dat niet alleen.
Het is niet moeilijk te bedenken dat je er na de uitvaart nog niet aan toe bent weer te werken. Want je zit dan nog steeds volop in je rouw. Rouwen kost energie en tijd. En daar heb je de hulp en steun van je werkgever voor nodig. Hij moet jou immers die ruimte en steun (willen) geven?
Verschillende manieren om je werkgever op de hoogte te stellen
Er zijn verschillende manieren om je werkgever te informeren over het verlies van je kind. Je kunt je werkgever een bericht of mail sturen. En je kunt bellen. Wanneer je een bericht stuurt, leest de werkgever het op een moment dat het voor hem uitkomt. Zodat hij jou kan bellen op een moment dat hij in alle rust naar je kan luisteren.
Je kunt zelf je werkgever informeren. Of ervoor kiezen om iemand anders jouw werkgever te laten informeren. Want het is niet makkelijk om je verhaal te moeten doen na zo’n ingrijpend verlies.
Wanneer een derde je werkgever informeert, is het belangrijk dat er een moment wordt gepland waarop jij en je werkgever (in alle rust) even met elkaar kunnen praten. Tijdens dit gesprek kun je gelijk je wensen met betrekking tot de condoleance en uitvaart — wel of geen collega’s aanwezig, wel of geen bloemen etc. — met je werkgever bespreken
Niet iedere werkgever reageert even tactvol
Helaas zijn er ook werkgevers die minder begrip tonen. En soms reageren ze op een manier die je niet verwacht.
“Na het overlijden van onze zoon belde mijn schoonmoeder mijn werkgever om hen te informeren dat onze zoon plotseling was overleden. En dat ik dus voorlopig ziek was. Hierop kreeg zij van afdeling HR te horen dat ik mijzelf ziek moest melden. Want dat stond in het verzuimprotocol.” (S.B.)
“Toen onze dochter in de buik was overleden, belde ik mijn werkgever om te zeggen dat onze dochter was overleden. En dat mijn vrouw over 3 dagen zou worden ingeleid. Mijn werkgever zei: Het is hier erg rumoerig maar ik begrijp dat je dochter is overleden? Ja, antwoordde ik en vrijdag wordt mijn vrouw ingeleid. Moet je daarbij aanwezig zijn, vroeg hij hierop.” (M.T.)
“Toen onze dochter was overleden, appte ik mijn werkgever met de mededeling dat mijn dochter in mijn buik was overleden. En dat ik ingeleid zou worden. Ik vroeg hem wanneer ik hem kon bellen. Hoeft niet, was het antwoord. Laat maar weten wanneer je weer aan het werk gaat.” (L.N.)
Vaak komt dit voort uit onwetendheid of niet weten hoe te reageren
Hoe lastig het ook is, probeer te beseffen dat het verdrietige nieuws ook jouw werkgever ‘rauw’ op zijn dak kan vallen. En dat het hem — overrompeld door zo veel verdriet — niet lukt om te reageren zoals je had verwacht of gehoopt. Ook hier is het raadzaam om op een later moment, als de ernst van de situatie tot hem is doorgedrongen, met elkaar in gesprek te gaan. Want ook hier geldt dat het werk moet doorgaan. Jouw taken moeten worden overgenomen. En hij moet collega’s en stakeholders informeren.
Tips om je werkgever te informeren
Hieronder vind je 4 tips die je helpen om je werkgever te informeren. Zodat je zo min mogelijk last hebt van pijnlijke misverstanden en pijnlijke reacties.
Stuur eerst een bericht
Stuur je werkgever een bericht of mail waarin je vertelt dat je kind is overleden. En vraag hem jou terug te bellen op een moment dat het hem schikt. Wanneer je je werkgever (onvoorbereid) belt, bestaat de kans dat hij anders reageert dan je had gehoopt. Puur omdat hij overrompeld is door het gebeuren.
Stuur je verhaal op
Vind je het moeilijk om je werkgever te bellen en te vertellen wat er is gebeurd? Schrijf je verhaal en je gevoelens op en stuur deze naar je werkgever (voordat je elkaar spreekt).
Laat iemand anders je werkgever informeren
Wanneer je overmand bent door verdriet is het heel moeilijk om contact te leggen of iemand te woord te staan. Het kan helpen om het eerste contact te laten leggen door iemand uit je naaste omgeving.
Plan een moment voor een vervolg
Vraag je werkgever jou via mail of Whatsapp te laten weten op welke dag en welk tijdstip hij terugbelt. Want dan kun je je erop voorbereiden. Ook kun je hem laten weten als het (even) niet schikt. Niets is erger dan je verhaal te moeten doen terwijl je je emoties niet in de hand hebt.
Terugkeer naar het werk – hoe doe je dat?
Als je leven zo ingrijpend verandert door het verlies van je kind, is het begrijpelijk dat je hoofd niet naar werken staat. Je hebt tijd nodig om zaken als een uitvaart te regelen. En je hebt tijd nodig om te rouwen. Dat begrijpt iedereen. Maar hoe lang je daarvoor nodig hebt — dat is een grijs gebied.
CAO en rouwverlof – Wat zijn mijn rechten?
In tegenstelling tot wat je verwacht, bestaat er op dit moment geen wettelijk rouwverlof. Je werkgever is dus niet verplicht om jou bijzonder verlof te geven. Wel heb je recht op calamiteitenverlof. Dit is kort verzuimverlof voor zeer dringende , onverwachte of bijzondere situaties. De duur is afhankelijk van de situatie. En de werkgever mag achteraf aan je vragen om aan te tonen dat het verlof nodig was. Gelukkig zijn er in veel cao’s wél regelingen opgenomen. Vaak is het dag van overlijden tot en met de dag van de uitvaart. Zo’n vier of vijf dagen.
Je rechten als pas bevallen moeder — het sociale vangnet
Wanneer je je baby verliest voor de 24e week van je zwangerschap, heb je geen recht op betaald verlof. Wel kun je je als moeder ziekmelden om te herstellen van de bevalling. Je ontvangt dan een ziektewetuitkering met als reden: ziek ten gevolge van de bevalling. Wanneer je kindje wordt geboren na een zwangerschap van 24 weken of langer, heb je beiden recht op betaald verlof. Als moeder kun je aanspraak maken op bevallingsverlof. Als partner kun je aanspraak maken op geboorteverlof voor partners
Ben je als moeder na je bevallingsverlof nog niet in staat om te werken, dan meld je je ziek en ontvang je een ziektewetuitkering met als reden: ziek ten gevolge van de bevalling. De uitkeringen worden betaald door het UWV en zij toetsen ook je rechten. Op de sites van de rijksoverheid en het UWV vind je uitgebreide informatie.
Ziekmelden als alternatief voor het gebrek aan rouwverlof?
De kans is enorm dat je je niet in staat voelt om te werken. Het verlies van je kind en het rouwproces slokken je helemaal op. Rouwen heeft invloed op zowel je mentale als fysieke gezondheid. Ook beïnvloedt het je psychosociale en cognitieve vaardigheden. Zo kun je last hebben van een slechte eetlust en hoofdpijn. Maar bijvoorbeeld ook van hartkloppingen en een verminderd concentratievermogen. Of je ondervindt problemen in de omgang met anderen. Hoe rouw zich uit verschilt van persoon tot per persoon. Naast je eigen rouwproces en formaliteiten, heb je misschien ook nog de zorg voor je partner of andere kinderen. Logisch dat je je ziek voelt. En je ziekmeldt wanneer er binnen het bedrijf geen regelingen zijn voor het opnemen van rouwverlof.
Rouw is geen ziekte, maar je kunt er wel ziek van zijn.
Als je, je ziekmeldt, krijg je te maken met de bedrijfsarts. En heb je re-integratieverplichtingen. Dit betekent dat je afspraken moet maken over werkhervatting.
Het sociale vangnet als extra belemmering bij terugkeer naar het werk
Het sociale netwerk kan een extra drempel zijn bij het terugkeren naar het werk. Je hebt immers een legitieme reden om thuis te blijven. En het UWV betaalt jouw loon. Daar komt nog eens bij dat veel werkgevers bang zijn om met jou in gesprek te gaan. En dat jij als rouwende moeder nauwelijks energie hebt om zelf het initiatief te nemen. Alles bij elkaar kan er een situatie ontstaan dat terugkeer naar het werk helemaal niet meer plaatsvindt.
Vreemd maar waar: omgaan met verlies en verdriet komt in de meeste managementopleidingen haast niet aan de orde. Veel managers weten zich geen raad met hun rouwende medewerker. Zelfs de managers die van nature empathisch zijn. Ze hebben geleerd dat ze als leidinggevende verantwoordelijk zijn voor het terugdringen van ziekteverzuim. Maar ze leren niet om echt aandacht te besteden aan het waarom van de ziekmelding — de oorzaak. Dus hoe vervelend ook: het is vaak aan jou om in contact te blijven met je werk. En ook om aan te geven wat je nodig hebt.
Want je ziet er al tegenop om je werk te hervatten. Die drempel wordt alleen maar hoger als je weinig tot geen contact hebt met je werkgever. Dat gebrek aan contact met je werkgever ontstaat vaak uit angst of ongemak met de situatie. Bij hem, maar ook bij jou. Veel werkgevers vinden het lastig om het gesprek met een rouwende werknemer aan te gaan. Aan de andere kant kun jij als ouder het moeilijk vinden om het contact te leggen, gewoon omdat je er de energie niet voor hebt. Of omdat je bang bent voor zijn reactie.
Hoe langer je wacht, des te hoger de drempel
Besef dat hoe langer je wacht met het eerste contact, hoe hoger de drempel wordt. En dus ook de drempel om weer naar je werk te gaan. Hoe begrijpelijk en moeilijk het ook is, het is echt heel belangrijk om afspraken te maken over werkhervatting. En weer aan het werk te gaan. Werken biedt structuur en afleiding. Structuur en afleiding helpen jou door je rouwproces. Des te meer een reden om contact te houden met je werkgever. Hieronder vind je 4 tips die je helpen om je werkgever te informeren. Zodat je pijnlijke misverstanden en reacties zo veel mogelijk voorkomt.
Probeer (regelmatig) contact te hebben met je werkgever
Wanneer je weinig of geen contact met elkaar onderhoudt, wordt de drempel om terug te keren naar het werk steeds hoger. En schuilt het gevaar erin dat je nooit meer terugkeert.
Neem zelf initiatief
Wanneer je merkt dat je werkgever geen contact met je opneemt of het gesprek over werkhervatting uitstelt. Zodat de drempel om terug te keren niet nog hoger wordt.
Stuur (eerst) een berichtje
Als je het moeilijk vindt om je werkgever onaangekondigd te bellen, kun je eerst een appje sturen met de reden. En vragen wanneer het schikt.
Wees eerlijk en open over je situatie en angsten
Zodat je werkgever weet wat er bij jou speelt.
Werkhervatting na het verlies van je kind(je)
Als je kind(je) net is overleden, is het logisch dat je thuis zit. Maar wanneer ben je er klaar voor om je werk te hervatten? Mogelijk zie je ertegenop om weer aan het werk te gaan. Om wat voor reden dan ook:
Je vindt het moeilijk om je collega’s onder ogen te komen. Hoe zullen ze reageren? Tonen ze begrip of gaan ze je uit de weg?
Je hebt collega’s die zwanger zijn of net ouders zijn geworden. Dat voelt als té confronterend.
Je hebt geen vertrouwen in je eigen functioneren. Kunt je maar moeilijk concentreren, vergeet de simpelste dingen. En je emoties gieren alle kanten op.
Deze drempels maken het nadenken over werkhervatting er niet eenvoudiger op. En dus stel je het uit. Heel begrijpelijk, want het verdriet slokt je op. Besef dat terugkeren naar je werk moeilijker wordt naar mate de tijd verstrijkt. Over het algemeen is werkhervatting al heel moeilijk wanneer je langer dan drie maanden afwezig bent.
Werken helpt je bij je rouw
Als werken niet gaat, gaat het niet. Maar werken biedt afleiding en structuur. En afleiding en structuur helpen je bij je rouwproces. Op het werk voel je het gemis vaak minder. Je werk is vaak de enige plek waar je minder geconfronteerd wordt met het verlies. Het is een plek waar je kind minder aanwezig is. En een plek waar geen herinneringen aan je kind kleven. Daarom kan werken dus heel prettig zijn. Dat is natuurlijk mede afhankelijk van je vakgebied.
Als je bijvoorbeeld een baan hebt waar je met kinderen werkt, is niet ondenkbaar dat werken je extra confronteert met je verlies. En als je een baan hebt waarbij je je goed moet concentreren en alert moet zijn, is ook maar de vraag of werken al geschikt voor je is. Maar zelfs dat hoeft niet altijd zo te zijn. Iedereen rouwt op zijn of haar eigen manier. Wat voor de een werkt hoeft voor jou niet te werken.
Kijk niet naar uren — kijk naar taken
Kijk samen met je werkgever naar taken die je kunt oppakken. Laat het aantal uren buiten beschouwing. Zorg ervoor dat je taken afgebakend zijn. En dat je taken (tijdelijk) kunt onderbreken op het moment dat het niet gaat. Het is belangrijk dat je werkgever weet wat jou helpt. Zodat hij jou (hierin) kan (onder)steunen. Een bedrijfsarts en een professionele rouwcoach kunnen jou en je werkgever hierbij adviseren en ondersteunen. Onderstaande 9 tips helpen je terug te keren naar het werk
Werk heeft een helende werking
Besef dat werken jou helpt in je rouwproces. Het biedt je structuur en afleiding.
Neem contact op met de bedrijfsarts voor advies en begeleiding
Naast advies kan de bedrijfsarts ook doorverwijzen naar gespecialiseerde coaches die jou en je werkgever ondersteunen en adviseren rond het re-integratieproces. NB: Wanneer je je kindje bent verloren tijdens de zwangerschap, rond de geboorte of vlak erna. Zodat de bedrijfsarts kan beoordelen of je ziek bent ten gevolge van de bevalling. En advies kan geven over werkhervatting na je bevallingsverlof of tijdens de periode van ziekte.
Leg je werkgever uit welke impact het verlies heeft op je functioneren
Zodat je werkgever weet waarom je anders functioneert. En jouw functioneren niet verwart met disfunctioneren, maar herkent als functioneren dat hoort bij iemand die een rouwproces doormaakt.
Denk niet in uren, maar in taken
Vraag je werkgever om je takenpakket tijdelijk aan te passen naar afgebakende en/of ondersteunende taken. Die je makkelijk (tijdelijk) kunt neerleggen op momenten dat werken (even) niet gaat.
Zorg ervoor dat je taken hebt die je direct kunt neerleggen
Zodat je naar huis kunt of je werk tijdelijk kan onderbreken op het moment dat emoties je overvallen. En hierdoor (even) niet meer in staat bent om te werken.
Vraag je werkgever om een ‘buddy’
Iemand op wie je een beroep kunt doen als je wordt overmand door je emoties. Even een wandeling maken of koffie drinken. Of aan wie je je werk overdraagt als het niet lukt.
Vraag je werkgever toestemming om te mogen praten over je kind en je emoties te tonen
Zodat je je niet hoeft te vermannen als emoties je overspoelen. Het uiten van je emoties lucht op. Het zorgt ervoor dat je (sneller) weer verder kunt. Een buddy kan hierin ondersteunend zijn.
Plan een moment om iedereen te informeren
Om te voorkomen dat je steeds opnieuw je verhaal moet vertellen. Collega’s willen vaak weten wat er aan de hand is en wat ze voor je kunnen doen. Maar jouw werkgever mag niet zomaar alles delen.
Laat je begeleiden door een gespecialiseerde coach
Zodat je op een veilige en prettige manier je werkzaamheden hervat. Gespecialiseerde coaches kunnen je hierbij uitstekend helpen.
Omgaan met je collega’s
En dan is het je eerste werkdag. Het moment waarop je je collega’s (na lange tijd) weer voor het eerst ziet. Misschien waren sommigen van hen bij de uitvaart. Met een enkeling heb je na de uitvaart nog contact gehad. Ook al is iedereen op de hoogte, niet iedereen zal hetzelfde reageren. Sommige collega’s zullen je mijden uit angst om je te kwetsen. Of omdat ze gewoon niet weten wat ze moeten zeggen. Weer anderen gaan vooral het praten over het verlies van jouw kind uit de weg. Praten dus wel met jou, maar vooral over ‘koetjes en kalfjes’. Heel pijnlijk. Niet alleen voor jou maar ook voor je collega’s.
“Een collega met wie ik een kamer deelde was net bevallen van haar eerste kind. Toen zij na haar verlof weer haar werkzaamheden hervatte, verloor ik onze dochter. Ik vond het heel moeilijk om geconfronteerd te worden met haar blijdschap en trots.
Omdat ik van mijzelf vond dat ik niet jaloers mocht zijn, liet ik dit niet merken. Ik vroeg naar haar zoon maar op den duur vermeed ik het onderwerp omdat het gevoelens losmaakte waar ik niet mee geconfronteerd wilde worden. Ik wilde de jaloezie, boosheid, verdriet etc. niet voelen.
Mijn collega durfde op haar beurt niet (meer) in mijn bijzijn over haar zoon te praten. Ze merkte dat het mij emotioneerde. Uit angst om mij te kwetsen, ging ze op een andere plek werken en werd de deur gesloten als ze in gesprek was met andere collega’s.
Ik werd letterlijk buitengesloten. Ik begreep het volkomen maar het voelde heel naar. Ik had alleen niet de kracht en de moed om het ter sprake te brengen.
Er was één collega met wie ik over het verlies kon praten en die naar mij luisterde. Zij hielp mij soms echt de dag door.” (L.N.)
Praten over verlies en rouw is nog altijd een taboe. In geen enkele opleiding wordt aandacht geschonken aan verlies en rouw op het werk. Ook al snapt iedereen dat je heel veel verdriet hebt, en dat je emoties niet stoppen op het moment dat je de afdeling oploopt, weten veel mensen niet hoe ze kunnen helpen. De onderstaande 7 tips geven je handvatten om pijnlijke confrontaties en situaties te beperken.
Plan eerst een (koffie)moment
Ga niet direct aan het werk maar plan eerst een moment samen met je collega’s.
Vertel hoe het gaat
Zodat je collega’s weten hoe en wat er is gebeurd en hoe het nu met je gaat. Wees open over je verlies en wat het met je doet. En vertel (voor zover dit lukt) hoe je collega’s jou kunnen steunen.
Vraag aan je werkgever om bij het gesprek met je collega’s aanwezig te zijn
Zodat hij je kan ondersteunen op het moment dat je het moeilijk krijgt.
Besef dat de situatie niet alleen voor jou moeilijk is
Ook voor je collega’s is het verlies van jouw kind heel confronterend. En ook voor je collega’s is de situatie moeilijk. Je brengt vaak meer tijd door met je collega’s dan met je familie. Maar het werk gaat wel gewoon door. Zij kunnen niet voortdurend stilstaan bij het verlies.
Besef dat je collega’s niet weten hoe ze moeten reageren
Als jezelf nooit een kind bent verloren, kun je nooit helemaal begrijpen hoe het is om een kind te verliezen. En hoe je hier dus mee om kan gaan. Jouw collega’s zullen zich afvragen wat ze van je kunnen en mogen verwachten. Hoe ze op je moeten reageren wanneer je wordt overvallen door verdriet. Vragen zich misschien af of ze er iets van mogen zeggen als je ‘fouten maakt’. De onwetendheid en het gebrek aan vaardigheden op het gebied van rouw, zorgen (soms) voor pijnlijke situaties.
Besef dat het voor collega’s confronterend is om jou in deze situatie te zien
Het kan heel confronterend voor je zijn om collega’s te horen praten over hun kind(eren) en/of zwangerschap. Hun leven gaat door. Maar ze beseffen maar al te goed hoe pijnlijk het voor jou moet zijn om hun verhalen te horen. Ze vragen zich misschien wel af of ze hun verhalen wel in jouw bijzijn kunnen delen.
Spreek gevoelens naar elkaar uit
Wanneer je je gevoelens naar je collega’s uitspreekt, en hen uitnodigt om dit naar jou te doen, klaart vaak de lucht. De krampachtigheid verdwijnt. Je hoeft je dan niet groter te houden of sterker voor te doen dan je bent. En zij hoeven niet op ‘eieren te lopen’. En zich bij elke zin af te vragen hoe de boodschap bij jou landt.
Je werknemer verliest zijn baby. Wat zijn de gevolgen voor jou als werkgever?
Als je werknemer zijn kind verliest, heeft dit niet alleen gevolgen voor zijn leven. Het verlies heeft ook effect op de organisatie. Op jou als werkgever, op (directe) collega’s en op interne en externe relaties. Je medewerker is tijdelijk niet in staat om zijn werkzaamheden te doen. Mogelijk is hij ook een tijd afwezig. Dan moeten werkzaamheden worden overgenomen. Collega’s, stakeholders en relaties moeten worden geïnformeerd. Sommige werkzaamheden blijven liggen. Je begrijpt dat je werknemer niet in staat is om te werken. Maar wanneer dan weer wel? En wanneer hij zijn werk weer hervat: wat mag je dan van hem verwachten?
Werkhervatting
Je wilt voorkomen dat je werknemer langdurig afwezig is. Want dat is zowel voor jou als hem niet goed. Een medewerker die je doorbetaalt terwijl er geen werk tegenover staat, kost geld. En hoe langer je medewerker afwezig is, des te hoger de drempel om terug te keren naar het werk. 50% van de ouders die hun kind zijn verloren, verliest uiteindelijk zijn baan. En dat wil je natuurlijk voorkomen.
“Toen mijn zoon plotseling overleed, appte ik mijn werkgever om te vertellen wat ons was overkomen. Hij appte direct terug met de vraag: Wat schrik ik van je bericht. Mag ik je bellen?
Toen ik aangaf dat ik dat heel fijn vond, belde hij direct. Condoleerde mij en zei: Neem de tijd die je nodig hebt. Ik wil met je afspreken dat ik je iedere week bel om te kijken hoe het met je gaat.
Ik kreeg alle ruimte om mijn verhaal te doen. Op een gegeven moment wilde ik weer gaan werken. Mijn werkgever heeft mij toen boventallig ingepland. Ik kon gaan als het mij te veel werd.
De structuur en afleiding had ik nodig. En ben blij dat mijn werkgever mij die ruimte gaf.” (M.T.)
Een werknemer die zich gesteund en gehoord voelt door zijn werkgever, zal sneller weer in staat zijn om de draad van zijn leven op te pakken. Zal sneller zijn werkzaamheden weer (volledig) uitvoeren. Onderstaande 5 tips helpen je het contact met je werknemer te behouden en helpen bij de terugkeer naar werk.
Neem contact op met je werknemer…
Vertel je medewerker dat je contact met hem houdt om verbinding met elkaar te houden. Maar ook om hem, indien gewenst, hulp en ondersteuning te bieden.
…en blijf dat doen
Vaak zie je dat er na verloop van tijd minder aandacht is voor het verlies. Juist bellen, langsgaan of een kaartje sturen geven je werknemer de erkenning die hij zo zoekt.
Onderhoud je weinig of geen contact met elkaar, dan wordt de drempel om terug te keren naar het werk steeds hoger. En loop je het risico dat de medewerker nooit meer terugkeert of ziek uit dienst gaat.
Luister naar het verhaal van je medewerker
Geef geen raad of advies. En luister weer. Je medewerker die zijn baby is verloren, wil zich gehoord voelen. Wil erkenning voor zijn verlies en verdriet.
Hoe goed je advies of raad ook is bedoeld, je werknemer kan het gevoel krijgen dat zijn verdriet er niet mag zijn. En zich moet vermannen en weer (zo snel mogelijk) aan het werk te gaan.
Maak gebruik van professionele hulp
Vraag advies van een gespecialiseerde coach of therapeut, zodat je je medewerker op de juiste manier ondersteunt bij de terugkeer naar werk. Of laat je medewerker eventueel door gespecialiseerde coach of therapeut ondersteunen.
Wil je meer weten over wat jij kunt doen als werkgever? Lees dan hier verder
Bronnen
ArboNed. (z.d.). Omgaan met rouw op de werkvloer: tips voor werkgevers. https://www.arboned.nl
Assist Verzuim. (z.d.). Rouw en werk. https://www.assistverzuim.nl
CNV. (z.d.). CNV-onderzoek: Rouw op de werkvloer. https://www.cnv.nl
Keirse, M. (2020). Helpen bij verlies en verdriet: Een gids voor het gezin en de hulpverlener (10e druk, volledig nieuwe ed.). Tielt, België: Lannoo.
Kievit, N. (2024). Rouw en je werk. Rouwkost: Informatief Magazine.
Nuijen, L. (2022). Je bent je kindje verloren… Hoe nu verder? Een boek met tips en inzichten die jou (en je naasten) verder helpen. Mijn Bestseller.
Sazas. (z.d.). Rouw en werk; hoe gaat u daar als werkgever mee om? https://www.sazas.nl
Beeldgebruik
We hebben er alles aan gedaan om de juiste bronnen te achterhalen. Mocht je menen rechten te hebben op stukken die wij heb gepubliceerd, neem dan contact met ons op, dan regelen we het alsnog.
[…] Je vindt het hier […]