Kun je rouwen leren? – Met kinderen praten over de dood

Verlies en verdriet hebben mijn hart.

Kinderen die geconfronteerd worden met ingrijpende gebeurtenissen gaan voor het oog vaak ‘gewoon’ door met leven. Ze zitten in je klas, doen mee met feestjes, maken hun schoolwerk…

Niets aan de hand, zou je zeggen. Of toch wel?
Wil je kijken met andere ogen?

Kijk dan eens naar die te drukke jongen, het meisje dat steeds buikpijn heeft. Te stoer, te stil, te keurig, te grappig… Zomaar zit er onder deze buitenkant verdriet en is er sprake van verlies. Verlies doordat je ouders niet meer samen zijn, verdriet om het overlijden van een dierbaar persoon, verlies van (thuis)land of gezondheid. Verlies heeft zoveel vormen!

Mijn droom is dat we (in het onderwijs) er niet alleen zijn om kennis over te dragen, maar dat we aandacht hebben voor het hele kind. Met álles wat er is!

Want vroeg of laat krijgt iedere school er mee te maken: verlies en rouw. Omdat een collega overlijdt, een ouder van leerling of misschien wel een leerling zelf. Hoe ga je daar goed mee om? Wat moet je juist wel of niet doen? Hoe ga je om met een ingrijpende gebeurtenis op school? Hoe zorg je ervoor dat er op jouw school een veilige bedding is voor verlies en rouw?

kinderen en de dood

Leren rouwen

We leren kinderen elke dag een heleboel vaardigheden die ze misschien nooit hoeven gebruiken in hun leven. Er is één ding waarvan je zeker weet dat ze er mee te maken gaan krijgen: afscheid nemen en de dood.

Waarom zou je ze daar dan niet op voorbereiden?

Hoe mooi is het wanneer er op school aandacht is voor dat wat verloren is. Een verlies-dag. Misschien zelfs een hele (thema)week over Verlies, rouw en afscheid.

Aandacht voor het kleine verlies: een knuffel die kwijt is, een cavia die dood is gegaan. Maar ook aandacht voor het missen van een ouder door echtscheiding, het sterven van oma of een ander dierbaar persoon.

Natuurlijke vieren we het leven, maar gaan daarbij ook de schaduwkanten niet uit de weg. Zo leren we kinderen al jong om te gaan met teleurstelling en verdriet. Juist door hier bij stil te staan ben je preventief bezig. Je leert kinderen dat je ook door moeilijke omstandigheden heen kunt groeien en misschien zelfs sterker wordt. Je leert kinderen hulp te vragen en te geven aan elkaar. Je ontwikkelt veerkracht.

Alles mag er zijn. Op jouw school is een veilige bedding voor rouw en verdriet.

Ik stelde een handreiking samen. Hierin neem ik jullie mee in hoe het kan zijn. Hoe je het vorm zou kunnen geven op jouw school. Met jouw team.

Laat me weten of je er in interesse in hebt. En ik stuur je graag (én gratis) mijn e-book toe.

Sonja Lassche,
systemisch rouw- en verliesbegeleider

https://www.verliesjuf.nl/contact-info

Deel je liefde
Sonja Lassche
Sonja Lassche

Verlies en verdriet hebben mijn hart. En ik ken de impact van rouw op een (gezins)leven. Als systemisch rouw- en verliesbegeleider loop ik graag een eindje met je mee.

Artikelen: 2

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *