Vorig jaar gaf ik, op uitnodiging van prof. dr. M. van Oudijk een interactieve lezing aan gynaecologen (in opleiding) en verloskundigen (in opleiding) van het Amsterdam UMC.
Toen ik gevraagd werd, zei ik ja voordat ik echt over de vraag had nagedacht. Mijn drive om zwangerschapsverlies (nog) meer bespreekbaar te maken en de zorg aan ouders (nog) beter te maken, zorgde ervoor dat ik al bevestigend had geantwoord voordat ik echt besefte wat mij eigenlijk werd gevraagd.
Kennis delen om de impact van zwangerschapsverlies te beperken
Ik wil mijn kennis delen, zodat iedereen weet hoe ze ouders kunnen steunen die te maken hebben met zwangerschapsverlies. Ik praat graag over zwangerschap- en babyverlies en wat dat met mensen doet. Ook vertel ik graag hoe je ouders en hun naasten kunt helpen tijdens hun rouw. Ik heb veel ideeën over hoe we als samenleving het verdriet van ouders die een kind verliezen kunnen verminderen.
Steeds meer gynaecologen en verloskundigen zien psychosociale zorg als onderdeel van hun takenpakket
Maar toen ik besefte welke kans mij werd geboden, kreeg ik toch wel een beetje last van plankenkoorts. Wat achteraf nergens voor nodig bleek. Ik werd ontvangen door gepassioneerde professionals die nog betere patiëntenzorg willen bieden. En graag mijn mening en expertise wilden horen. Zodat zij dit kunnen toepassen in hun praktijk.
Op een interactieve manier bespraken we thema’s waar artsen en verloskundigen mee te maken krijgen bij zwangerschapsverlies. En bespraken we hoe zij hiermee om kunnen gaan.
Het is niet altijd makkelijk om de juiste woorden te kiezen of de juiste toon te slaan
Tijdens de lezing werd duidelijk hoe lastig het soms is om de ‘juiste woorden’ en/of de ‘juiste toon’ te slaan. Ieder mens rouwt op zijn of haar eigen manier. Behoeftes en verwachtingen verschillen. Ook heeft ieder mens zijn of haar eigen associatie met woorden. Wat voor de een kwetsend kan voelen, hoeft voor een ander niet zo te zijn.
Ouders willen zich gehoord en gezien voelen
Ondanks deze verschillen, willen ouders zich vooral gezien en gehoord en erkend voelen. Ouders willen het gevoel hebben dat men begrip heeft voor hun verdriet. Ouders willen erkenning voor hun verlies. En dat is makkelijker dan je denkt.
Ouders begeleiden, 8 tips die je hierbij helpen
- Vraag of je de ouders mag feliciteren met hun kindje en bied je medeleven aan voor hun verlies. Begrijp dat ouders heel verdrietig zijn, maar ook trots. Door stil te staan bij de geboorte erken je hun kindje, en door te condoleren erken je hun verdriet.
- Moedig ouders aan om te praten door in te spelen op hun gevoelens. Herhaal wat zij zeggen.
- Help ouders door specifieke vragen te stellen. Na het verlies weten ouders vaak niet goed wat ze nodig hebben of wat ze moeten vragen. Door specifieke en afgebakende vragen te stellen, help je hen. Vraag bijvoorbeeld niet “Hoe gaat het?” maar vraag “Hoe gaat het vandaag?” Vraag niet “Hoe is de afgelopen tijd gegaan?” maar vraag“Wat doe je om de dagen door te komen? Wat zijn moeilijke momenten?”
- Luister naar de ouders en geef geen advies. Ouders die een zwangerschapsverlies meemaken, willen zich gehoord voelen en erkenning van hun verdriet. Advies is nu niet nodig, hoe goed bedoeld ook. Soms is het genoeg om gewoon te luisteren.
- Gebruik de kracht van stilte. Geef de stilte de ruimte. Door stil te zijn, help je ouders de informatie te verwerken. En je helpt ze om zich te uiten.
- Probeer schuldgevoelens niet weg te nemen met argumenten. Laat ouders erover praten, steeds weer. Ze weten wel dat ze geen schuld hebben aan de dood van hun baby, maar dat neemt het schuldgevoel niet weg. Geef hen de ruimte om hierover te praten.
- Wees je ervan bewust dat je zelf ook emoties kunt voelen. Het is oké om dat te laten zien. Ouders voelen zich gezien en gehoord als ze merken dat je dichtbij hen staat.
- Besef dat informatie soms niet goed binnenkomt. Maak een nieuwe afspraak om alles nog eens te bespreken.
Heb je naar aanleiding van dit bericht vragen of ben je benieuwd naar wat ik voor je kan betekenen? Neem gerust contact met me op.
Beeldgebruik
